LOAD BALANCER

Load Balancer คืออุปกรณ์หรือซอฟต์แวร์ที่ทำหน้าที่เป็น ผู้จัดการการรับส่งข้อมูล โดยจะ กระจายภาระงาน (Load) หรือคำร้องขอ (Requests) จากผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตไปยัง เซิร์ฟเวอร์หลายเครื่อง ที่ทำงานเหมือนกันในกลุ่ม (Server Farm หรือ Server Pool) อย่างเท่าเทียมและมีประสิทธิภาพ

เป้าหมายหลักคือการทำให้มั่นใจว่าแอปพลิเคชันหรือบริการออนไลน์นั้น:
    1.    มีความพร้อมใช้งานสูง (High Availability): สามารถทำงานได้อย่างต่อเนื่องแม้ว่าจะมีเซิร์ฟเวอร์บางเครื่องล่ม
    2.    มีประสิทธิภาพสูง (High Performance): ลดภาระงานของเซิร์ฟเวอร์แต่ละเครื่อง ทำให้การตอบสนองต่อผู้ใช้รวดเร็ว
    3.    มีความสามารถในการขยายขนาด (Scalability): สามารถเพิ่มหรือลดจำนวนเซิร์ฟเวอร์ในระบบได้อย่างง่ายดายเพื่อรองรับปริมาณการใช้งานที่เปลี่ยนแปลงไป

การทำงานของ Load Balancer
Load Balancer จะนั่งอยู่ด้านหน้า (เป็น Reverse Proxy) ของกลุ่มเซิร์ฟเวอร์ และมีขั้นตอนการทำงานหลักคือ:
    1.    รับคำร้องขอ: รับคำร้องขอทั้งหมดจากผู้ใช้
    2.    ตรวจสอบสถานะ (Health Check): ตรวจสอบสถานะของเซิร์ฟเวอร์แต่ละเครื่องอย่างต่อเนื่อง หากพบว่าเซิร์ฟเวอร์ใดไม่พร้อมใช้งาน (ล่มหรือมีปัญหา) จะตัดเซิร์ฟเวอร์นั้นออกจากกลุ่มเพื่อไม่ให้ส่งงานไป
    3.    ตัดสินใจกระจายงาน: ใช้ อัลกอริทึม (Algorithm) ในการตัดสินใจว่าจะส่งคำร้องขอถัดไปไปยังเซิร์ฟเวอร์ใดในกลุ่มที่ยังคงทำงานอยู่

อัลกอริทึมการกระจายงานที่นิยม (Load Balancing Algorithms)
Load Balancer ใช้วิธีการต่าง ๆ ในการกระจายภาระงาน:
 

ประเภทของ Load Balancer
Load Balancer สามารถทำงานได้ในระดับต่าง ๆ ของแบบจำลอง OSI (Open Systems Interconnection):
    •    Layer 4 Load Balancer (Network Load Balancer - NLB): ทำงานในระดับ Transport Layer (TCP/UDP) โดยอิงข้อมูลจาก IP Address และ Port Number เป็นหลัก มีความเร็วสูงและมีความหน่วงต่ำ (Low Latency)
    •    Layer 7 Load Balancer (Application Load Balancer - ALB): ทำงานในระดับ Application Layer (HTTP/HTTPS) สามารถอ่านและอิงการตัดสินใจจากข้อมูลที่อยู่ในคำร้องขอ เช่น URL, HTTP Header, Cookies ซึ่งให้ความยืดหยุ่นในการทำ Content-Based Routing และมักจะมีความสามารถด้านความปลอดภัยเพิ่มเข้ามาด้วย (เช่น SSL Offloading)